ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ
Η Παλαιόχωρα είναι μια μικρή πόλη στο νομό Χανίων. Η Παλαιόχωρα βρίσκεται 92 χιλιόμετρα νότια του αεροδρομίου των Χανίων, στη νοτιοδυτική ακτογραμμή της Κρήτης και είναι χτισμένη σε μια μικρή χερσόνησο πλάτους 400μ και μήκους 700μ. Η πόλη βρίσκεται κατά μήκος 11 χιλιομέτρων ακτογραμμής που συνορεύει με το Λιβυκό Πέλαγος. Είναι η πρωτεύουσα του δήμου Πελεκάνου, στην επαρχία Σελίνου και ο πληθυσμός του ήταν 2213 στην απογραφή του 2001.
Η Παλαιόχωρα έχει κρυστάλλινα νερά, καλά οργανωμένες παραλίες και όμορφα απομονωμένα μικρά αγκυροβόλια. Εξυπηρετείται από πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες, μπαρ και νυχτερινά κέντρα. Οι εγκαταστάσεις στην Παλαιόχωρα περιλαμβάνουν υποκαταστήματα τραπεζών, ταχυδρομείο, κεντρικό τηλέφωνο, κέντρο υγείας, ιατρεία, οδοντίατρους, φαρμακεία, αστυνομικό τμήμα, ακτοφυλακή και τελωνείο και πολλά είδη καταστημάτων. Πλοία που συνδέουν την Παλαιόχωρα με τη Σούγια, την Αγία Ρούμελη, το Λουτρό, τη Χώρα Σφακίων και την αποβάθρα της Γαύδου στην Παλαιόχωρα.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1278, ο Ενετός στρατηγός Μαρίνο Γκραντενίγκο έχτισε ένα οχυρό στην περιοχή της Παλαιόχωρας, που ονομάστηκε “Σέλινο Καστέλι”. Το φρούριο έδωσε το όνομά του σε ολόκληρη την επαρχία, που στο παρελθόν ονομαζόταν «Orina», η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε «Selino». Το φρούριο καταστράφηκε το 1332 και ξαναχτίστηκε το 1334. Κοντά στο φρούριο, οι Ενετοί ίδρυσαν έναν νέο οικισμό για τους εργάτες και τους εμπόρους που ονομάζεται Βούργος. Ο πειρατής Hayreddin Barbarossa κατέστρεψε το φρούριο το 1539, αλλά αργότερα το 1595 ο Dolf το ανακαίνισε. Το 1645, οι Τούρκοι κατέκτησαν την πόλη και τροποποίησαν το φρούριο για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Το 1834 ένας Άγγλος περιηγητής ονόματι Ρόμπερτ Πάσλεϊ βρήκε το φρούριο τελείως κατεστραμμένο και ολόκληρη την περιοχή χωρίς κατοίκους και με μόνο έναν σιτοβολώνα και ένα ή δύο μικρά κτίρια. Το 1866 άρχισε η αποικιοποίηση της Παλαιόχωρας.
Κατά τη Μάχη της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη ήταν η σκηνή μάχης μεταξύ μοτοσυκλετιστικών στρατευμάτων του Γερμανικού 95ου Τάγματος Αναγνώρισης και του Όγδοου Ελληνικού Συντάγματος (Προσωρινό) με στοιχεία της Κρητικής Χωροφυλακής.
Η γενική φάση της αστικοποίησης που ξεκίνησε σε άλλα μέρη της Ελλάδας τη δεκαετία του 1960, πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1950 στο κοντινό νησί της Γαύδου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι κάτοικοι του νησιού αντάλλαξαν τη γη τους στη Γαύδο με πρώην τουρκική γη στην Κρήτη, η οποία είχε γίνει πλέον ανταλλάξιμη μέσω κρατικού προγράμματος. Δημιούργησαν μια κοινότητα γνωστή ως «Γαβδιώτικα», στο τμήμα «παλιά πόλη» της Παλαιόχωρας.
